Z serii “Ludzie pytają, Ken Wapnick odpowiada”.

Pytanie #391:

Mam trudności ze zrozumieniem różnicy między tym, co nazywasz „myślami mózgu” a „myślami w umyśle”. Mimo że nadal jestem niemal całkowicie utożsamiony ze swoim ciałem, nie mogę sobie wyobrazić, żeby mózg w ogóle myślał, a tylko umysł. I tak dla mnie „myśli mózgu” są po prostu myślami umysłu ego utożsamianego z ciałem, które przypisuje te myśli „organowi myślącemu” ciała – mózgowi. W odpowiedzi na pytanie nr 54 mówisz: „Inteligencja jest funkcją mózgu, jest zatem częścią systemu operacyjnego ciała, nie należy jej mylić z umysłem, który nie znajduje się w mózgu i nie wymaga inteligencji”. Czy umysł ego „stworzył” inteligencję?

Odpowiedź:

Ego nie ma umysłu, ale raczej jest przekonaniem (w umyśle), że separacja jest prawdziwa. Tak, to przekonanie stworzyło inteligencję, ponieważ inteligencja pochodzi z mózgu, który jest częścią ciała (domu ego). I tak, masz rację w swoim opisie „myśli mózgu”. Rozróżnienie między mózgiem a umysłem jest trudne, ponieważ mamy tak wielki szacunek dla mózgu, i ponieważ nie wiemy, że mamy umysł. Chociaż ego stworzyło inteligencję, Duch Święty może jej użyć, aby służyć Jego celowi, a nie ego. Sam Kurs Cudów jest dobrym przykładem użycia słów, idei i pojęć, tak jak najwyraźniej rozumie je mózg, aby odzwierciedlić wybór, który jest dokonywany w umyśle, aby „oduczyć się” naszej wiary w separację. Kurs oferuje bardzo trzeźwiący opis mózgu:

“Wierzysz również, że mózg ciała może myśleć. Gdybyś rozumiał naturę myśli, mógłbyś się jedynie śmiać z tej niepoczytalnej idei. To tak, jakbyś myślał, że trzymasz zapałkę, która zapala słońce i daje mu całe jego ciepło, albo że trzymasz świat w dłoni, w której bezpiecznie spoczywa, dopóki go nie wypuścisz. Nie jest to jednak bardziej niedorzeczne niż, wiara, że oczy ciała mogą widzieć i że mózg może myśleć” (K-czI.92.2).

Umysł również nie myśli. Kurs używa słowa myśl lub myślenie w odniesieniu do umysłu, ponieważ jest to sposób, w jaki możemy to zrozumieć. Ostrzega się nas jednak, aby pamiętać, że forma jest ograniczona: „…słowa to jedynie symbole symboli. Są przeto po dwakroć oddalone od rzeczywistości” (P-21.1:9-10). Umysł wybiera między dwoma przekonaniami, dwoma „myślami” (oddzielenie jest rzeczywiste lub nie) lub dwoma nauczycielami (ego lub Duch Święty). Można również powiedzieć, że umysł mówi „nie” lub „nie nie” prawdzie Tożsamości danej nam przez Boga, która jest Jego niewinnym Synem. Więc nie myśli – wybiera – to wszystko. Kiedy wybiera ego, iluzja myślenia, osądzania, czucia i działania we śnie zaczyna działać. Kiedy wybiera prawdę, jest nieruchomy i spoczywa w cichej pewności.