Nondualizm, niedualizm – może Czytelniku zastanawiasz się o co chodzi w tych obcobrzmiących terminach. Wbrew pozorom nie jest to skomplikowane. Dualizm czyli 'dwoistość’  to pogląd, że świat składa się z przeciwstawnych sił i wszystko ma swoje przeciwieństwo – dobro-zło, góra-dół, zimny-ciepły, czy tez ciało-umysł (rozumiane jako fizyczność-duchowość), yin-yang a nawet obserwator-obserwowany. Dla tych, którzy wierzą w Boga, dualizm przejawia się w formie wrażenie, że istnieją dwa światy i oba są jednocześnie prawdziwe: świat Boga i świat ludzi.

Nondualizm zadaje proste pytanie: a co, jeśli istnieje coś co nie ma swojego przeciwieństwa?  Na przykład Bóg. Bóg, który jest wszechogarniającą, doskonałą Miłością. Istota nondualizmu sprowadza się do założenia, że Bóg nie może mieć przeciwieństwa, bo nie ma nic poza Bogiem. Co jest wszechogarniające przeciwieństwa mieć nie może. Wszystko co jest niedoskonałe i nie jest Miłością nie jest prawdziwe. Jest iluzją.

Czysty nondualizm jest wywodzi się z prostej myśli – Bóg jest doskonały i wszystko co Bóg tworzy jest doskonałe. Nie może tworzyć nic niedoskonałego, gdyż inaczej sam byłby niedoskonały.

To proste i  w sumie logiczne założenie doprowadzi nas do zdumiewającej Prawdy, o ile potraktujemy je poważnie i z należytą uwagą. Jeśli Bóg jest doskonały i pełen Miłości, a nasz świat jest (mówiąc delikatnie) niedoskonały i nie-pełen Miłości, to coś tu się nie zgadza. Albo Bóg z premedytacją stworzył niedoskonały, pełen cierpienia świat, co stawia go w niekorzystnym świetle i nie pasuje do doskonałej Miłości, albo… no właśnie… jest druga opcja, o której mało kto mówi.

Drugim wyjściem jest to, że Bóg nie stworzył tego świata. Prześledźmy wszystkie założenia w punktach krok po kroku:

1. Bóg jest doskonały i jest doskonałą Miłością.
2. Zgodnie z definicja doskonałości Bóg nie ma wad i jest idealny.
3. Wszystko co tworzy Doskonałość jest takie samo jak ona – Doskonałe.
4. Tylko Doskonała Miłość jest prawdziwa i nic poza tym
5. Doskonała Miłość nie mogła stworzyć niedoskonałości i cierpienia.
6. Świat jest niedoskonały i pełen cierpienia.
Wniosek?
7. Świat jest nieprawdziwy(iluzja) i nie istnieje w rzeczywistości.

Wszystko to może na pierwszy rzut oka wydawać się szokujące i nieprawdopodobne, ale wiele ścieżek duchowych, zwłaszcza wschodnich, naucza iż świat jest tylko iluzją. Owszem, nam świat wydaje się solidny i rzeczywisty, ale czym on różni się od snów, które nasz umysł śni w nocy? Gdy śnimy, nasze sny też nam się wydaja rzeczywiste i jesteśmy przekonani, że to co nam się śni istnieje naprawdę. Tymczasem to tylko sen…

Tak samo jest z tym światem. Jesteśmy częścią Boga, fragmentem czystej Bożej Miłości, lecz śnimy sen o niedoskonałym świecie i o tym, że sami jesteśmy niedoskonali. Zapomnieliśmy o swojej prawdziwej naturze (Miłości i jedności z Bogiem) i pomyliliśmy sen z rzeczywistością.

Zatem, skoro nie Bóg stworzył świat, to kto?  I jak do tego doszło? Co dalej?  O tym opowiem w kolejnych wpisach.